تیم وردر برمن آلمان پس از اخراج ویکتور اسکریپنیک، سرمربی این تیم، در جست‌و‌جو برای یافتن مربی تازه‌ای بود. این جست‌و‌جو سرانجام پایان یافت و آلکساندر نوری، مربی ایرانی‌تبار هدایت این تیم را در بوندس‌لیگا به عهده گرفت.

آلکساندر نوری پس از موفقیت‌های اخیر در هدایت موقت تیم برمن اکنون به پست سرمربی‌گری این تیم دست یافته است. باشگاه فوتبال وردر برمن اعلام کرد که قرارداد مربی‌گری نوری تا پایان فصل کنونی فوتبال بوندس لیگا قرار است در چندروز آینده آماده شود.

فرانک باومان، مدیر باشگاه وردر برمن، در باره این مربی ایرانی‌تبار که درگذشته هدایت تیم زیر ۲۳ سال این باشگاه را بر عهده داشته، گفت: «آلکساندر نوری در چندهفته اخیر نشان داد که با تیم پیش می‌رود و فعالیت‌اش عالی است.»

وردربرمن پس از ثبت رکوردی منفی در تاریخ باشگاه، ویکتور اسکریپنیک، سرمربی تیم بزرگسالان خود را در هجدهم سپتامبر سال جاری (۲۰۱۶) اخراج کرد و آلکساندر نوری ۳۷ ساله را به عنوان مربی موقت به جای او نشاند.

بازیکنان تیم وردر برمن خود خواستار ادامه فعالیت آلکساندر نوری به عنوان سرمربی تیم شده‌اند. گفته شده است که فعالیت فلوریان برونز، دستیار نوری نیز همچنان ادامه خواهد یافت.

نوری که پدری ایرانی و مادری آلمانی دارد، از زمان سرمربی‌گری تیم وردر برمن تاکنون این تیم را از رده آخر به رده پانزدهم رسانده است. وردر برمن با او تاکنون چهار امتیاز به دست آورده است. این تیم در مقابل ولفسبورگ با نتیجه دو بر یک به پیروزی رسید و روز شنبه (۱۰ مهر / ۱ اکتبر) نیز با تیم دارمشتات مساوی کرد.

آلکساندر نوری پس از شنیدن خبر سرمربی شدن خود گفت از داشتن چنین مسئولیتی بسیار شادمان است و ادامه داد: «البته وظیفه سنگینی است، اما ما می‌توانیم این مسئولیت را در کنار هم با موفقیت به انجام رسانیم ... ما کادر خوبی داریم، گروه پرانگیزه‌ی مربیان داریم و افرادی که در کارشان متخصص هستند.»

فرانک باومان، مدیر باشگاه وردر برمن، همواره تاکید کرده بود که نمی‌خواهد انتخاب جانشین ویکتور اسکریپنیک، سرمربی پیشین تیم با عجله انجام شود. او همچنین گفته بود که برای او آلکساندر نوری یکی از بخت‌های سرمربی‌گری این تیم است.

فرانک باومان پس از انتخاب نوری گفت: «ما هیچ نامزدی را که در مجموع توانائی‌هایی چون نوری داشته باشد را نیافتیم.» پس از آن که مارکوس گیزدول، یکی از نامزدهای سرمربی‌گری وردر برمن، همین پست را در تیم هامبورگ پذیرفت، نوری دیگر تنها بخت این پست برای فرانک باومان شده بود.

به این ترتیب باشگاه فوتبال وردر برمن آلمان بار دیگر یکی از مربیان داخلی را به سرمربی‌گری این تیم گماشته است. این تیم در گذشته نیز از توماس شاف و اسکریپنیک به عنوان سرمربی استفاده کرده بود.

ویکتور اسکریپنیک، سرمربی پیشین وردربرمن پس از سه بازی در فصل جاری بوندس‌لیگا و ثبت رکوردی منفی در تاریخ این باشگاه، مجبور شد صندلی سرمربی‌گری این تیم را ترک کند.

فرانک باومان، مدیر ورزشی باشگاه وردربرمن، همان زمان ضمن قدردانی از اسکریپنیک و دستیارانش، الکساندر نوری را یک مربی "با وجدان و باانگیزه" توصیف کرده بود که به اعتقاد باشگاه از پس هدایت موفق تیم در دیدارهای پیش رو برمی‌آید.

نوری ۱۷۸ سانتی‌متری، متولد ۲۰ اوت ۱۹۷۹ در شهر "بوکسته‌هوده" در ایالت نیدرزاکسن (شمال آلمان) است و خود در خط میانی بازی ‌کرده است. او که از تیم ملی فوتبال ایران تجربیات فراوانی دارد، به سیستم بازی ۴-۴-۲ علاقمنداست. الکساندر نوری سابقه عضویت در باشگاه وردربرمن را دارد و از طرف این باشگاه به صورت قرضی در "سیَتل ساوندر" آمریکا هم توپ زده است.

او از سال ۲۰۱۴ به عنوان کمک‌مربی تیم اصلی و تیم دوم در باشگاه وردربرمن مشغول به کار بوده است.

البته تغییر مسیر سریع وردربرمن و صعود به رده های بالای جدول کار ساده‌ای نخواهد بود، به ویژه این‌که نوری دو ستاره‌ی تیم، کلاودیو پیزارو را به خاطر مشکل عضلانی و ماکس کروس را به خاطر جراحی زانو در اختیار ندارد.

در عربستان سعودی طوماری با امضای بیش از ۱۴ هزار زن که خواستار پایان دادن به سیستم قیمومت مردسالاری هستند، به دولت این کشور تحویل داده شده است.بر اساس قوانین عربستان، زنان برای سفر به خارج باید رضایت قیم مرد را داشته باشند.

علاوه بر این زنان سعودی اغلب برای کارکردن و درس خواندن به اجازه قیم مرد نیاز دارند.حمایت گسترده از این موضوع در پاسخ به کمپینی صورت گرفته که در توئیتر آغاز شد.

در ماه ژوئیه سال جاری هشتگی به زبان عربی در توییتر تحت عنوان "زنان سعودی می خواهند به سیستم قیمومت مردسالاری پایان دهند" منتشر شد.

این اقدام پس از آن صورت گرفت که سازمان دیده بان حقوق بشر گزارشی را در این باره منتشر کرد.

پس از آن زنان سعودی کامنت ها و ویدیوهایی را توییت را کردند و خواستار تغییر در این زمینه شدند.به دنبال آن دستبندهایی با نوشته "من قیم خود هستم" دیده شد.

برخی از زنان با ذکر مشخصات کامل خود این طومار را امضا کردند و شماری دیگر ترجیح دادند ناشناس بمانند.

صدها زن پیام هایی شخصی را در حمایت از این کمپین به شبکه اجتماعی تلگرام ادارات عربستان فرستادند.

کریستین بیکیرل، از کارشناسان دیده بان حقوق بشر که بر روی این گزارش کار کرده، واکنش زنان سعودی را "غیرقابل تصور و باورنکردنی" توصیف کرده است.

خانم بیکریل گفت: "شگفت زده شدم، نه بخاطر حجم گسترده زنانی که از این کمپین حمایت کردند، بلکه بخاطر خلاقیتی که آنها در نشان دادن مخالفت خود در این مورد نشان دادند."

به گفته خانم بیکریل "زنان سعودی به وضوح نشان دادند که دیگر نمی خواهند با آنها همانند شهروند درجه دوم رفتار شود و زمان آن رسیده که دولت به خواسته آنها گوش دهد."

خانم یوسف گفت: "من نگران نیستم. کار خطایی انجام نداده ام."به گفته او، "مهم ترین مسئله این است که با زن همانند یک شهروند اصلی رفتار شود."

عزیزه یوسف به همراه شماری دیگر از فعالان اولین بار پنج سال پیش این مسئله را مطرح کردند.

خانم یوسف گفت: "ما هرگز مشکلی با به راه انداختن کمپین در این باره نداشتیم، اما مسئله این است که این کمپین ها تاکنون جوابی نداشته. اما ما همیشه امیدواریم. بدون امید نمی توان کار کرد."

تاکنون پاسخی رسمی از سوی دولت عربستان به این طومار داده نشده است.

صدها زن پیام هایی شخصی را در حمایت از این کمپین به شبکه اجتماعی تلگرام ادارات عربستان فرستادند.

کریستین بیکیرل، از کارشناسان دیده بان حقوق بشر که بر روی این گزارش کار کرده، واکنش زنان سعودی را "غیرقابل تصور و باورنکردنی" توصیف کرده است.

خانم بیکریل گفت: "شگفت زده شدم، نه بخاطر حجم گسترده زنانی که از این کمپین حمایت کردند، بلکه بخاطر خلاقیتی که آنها در نشان دادن مخالفت خود در این مورد نشان دادند."

به گفته خانم بیکریل "زنان سعودی به وضوح نشان دادند که دیگر نمی خواهند با آنها همانند شهروند درجه دوم رفتار شود و زمان آن رسیده که دولت به خواسته آنها گوش دهد."

 که پلیس او را در سال ۲۰۱۳ بخاطر نادیده گرفتن قانون ممنوعیت رانندگی زنان در این کشور بازداشت کرد، گفت که او انتظار هیچ گونه واکنش منفی از این طومار نداشته است.

عزیزه یوسف، فعالی که این طومار را به دولت عربستان تحویل داده، به بی بی سی گفت که او از این اقدام "احساس غرور زیادی" می کند.

به گفته خانم یوسف، زمان آن رسیده که پاسخی به این درخواست داده شود.

در جامعه بشدت محافظه کار عربستان، یک زن باید با اجازه پدر، برادر و سایر وابستگان مذکرش و در مورد زنان بیوه حتی اجازه پسرش درخواست پاسپورت کند، ازدواج کند و یا از کشور خارج شود.

مردم بریتانیا صاحب یک اسکناس ۵ پوندی جدید شدند که به تصویر وینستون چرچیل، نخست‌وزیر دوران جنگ مزین است. این اسکناس‌ها بر خلاف معمول به‌ جای کاغذ از جنس پلیمرند که باکیفیت‌تر و ایمن‌تر از اسکناس‌های کاغذی به شمار می‌روند.

بریتانیایی‌ها از این پس به هنگام رد و بدل کردن اسکناس‌های پنج پوندی یک نگاه سنگین و خیره را روی خود احساس خواهند کرد: وینستون چرچیل، نخست‌وزیر دوران جنگ که تصویرش زینت‌بخش اسکناس‌های پنج‌پوندی جدید شده است. این اسکناس‌ها از روز سه‌شنبه (۱۳ سپتامبر/ ۲۳ شهریور) به گردش افتاده‌اند.

بانک مرکزی بریتانیا مجموعا ۴۴۰ میلیون پوند اسکناس جدید پنج پوندی وارد بازار کرده است.

ویژگی این اسکناس‌های جدید مواد استفاده شده برای تولید آنان بوده است. آنها بر خلاف رویه معمول از جنس ماده مصنوعی پلیمر هستند. به جز بریتانیا این ماده در استرالیا، کانادا و رومانی نیز برای تولید اسکناس به کار می‌رود.

جنس کاغذ اسکناس در حالت رایج از ترکیبی از کاغذ و پنبه است. گاهی الیاف کتان یا سایر الیاف نساجی نیز علاوه بر خمیر کاغذ در ساخت اسکناس به کار می‌روند. بسیاری از مواد مصنوعی نظیر پلاستیک‌ها، الیاف مصنوعی (همانند نایلون)، چسب یا شیشه ‌از جنس پلیمر هستند.

طول عمر اسکناس‌های پلیمری دو برابر و نیم اسکناس‌های کاغذی است و جعل این اسکناس‌ها نیز بسیار دشوارتر از همتایان کاغذی‌شان. ویژگی دیگر اسکناس‌های پلیمری اندازه آنهاست که ۱۵ درصد از اسکناس‌های پنج پوندی قدیمی کوچک‌ترند.

اسکناس‌های پنج پوندی قدیمی در بریتانیا به تصویر الیزابت فرای، شخصیت نیکوکار بریتانیایی مزین بودند. اعتبار این اسکناس‌ها تا ماه مه سال ۲۰۱۷ خواهد بود و از آن پس تنها اسکناس‌های مزین به تصویر چرچیل در گردش مالی به کار گرفته خواهند شد.

به این ترتیب پس از خارج شدن اسکناس‌های پنج پوندی قدیمی از چرخش مالی بریتانیا، تصویر هیچ زن دیگری، البته به جز تصویر ملکه الیزابت، روی اسکناس‌های پوند بریتانیا وجود نخواهد داشت.

تصویر ملکه بریتانیا پشت هر اسکناس پوند قابل مشاهده است و روی سکه‌ها نیز ضرب شده است.

البته این وضعیت به زودی تغییر خواهد کرد. در پی امضای یک طومار اینترنتی قرار است تصویر جین آستن، نویسنده شهیر و تأثیرگذار بریتانیایی از تابستان سال آینده روی اسکناس‌های ۱۰ پوندی نقش ببندد.

آنا لیلی امیرپور، فیلمساز ایرانی-آمریکایی، با فیلم غریب «دختری در شب تنها به خانه می‌رود» شناخته شد و در جشنواره‌های مختلفی چون ساندنس، لندن و رم شرکت کرد.

موفقیت این فیلم جمع و جور خوش‌ساخت- با موضوعی سوررئال و نمادین درباره یک شهر فرضی در ایران با پالایشگاه نفت- راه را برای این فیلمساز جوان هموار کرد تا به کمک انستیتوی ساندنس، دومین فیلم خود را بسازد؛ «دار و دسته بد»، فیلمی با بازی ستارگانی چون کیانو ریوز و جیم کری در بخش مسابقه جشنواره ونیز.

این فیلم هم در غرابت چیزی از فیلم قبلی کم ندارد: شخصیت‌هایی عجیب در زمان و مکانی نامعلوم. دختری از دنیای متمدن به جهانی خارج از آن پا می‌گذارد؛ جایی که آدم‌خوارها او را دستگیر می‌کنند و یک دست و یک پایش را قطع می‌کنند.

فیلم آشکارا در فضایی سمبلیک جریان دارد و در فضایی ضدقصه، دنیایی خلق می‌شود که در آن آدمیزاد از ارزش‌های تثبیت شده انسانی فاصله می‌گیرد. این فضا و مکان البته سمبلی است از جهان امروز ما: فیلم شخصیت‌ها و مکان‌های قصه را به دو دسته تقسیم می‌کند: فضای غیرمتمدن و فضای ظاهراً متمدن.

در فضای غیر متمدن- که ظاهراً ساکنان آن خارجی‌ها هستند؛ از این رو فیلم می‌خواهد درباره نژادپرستی و خارجی‌هراسی در دنیای امروز حرف بزند- وحشی‌گری جریان دارد و در فضای متمدن، همه در فضایی آرام‌تر زندگی می‌کنند، می‌رقصند، مواد مخدر مصرف می‌کنند و حاکمی دارند (با بازی کیانو ریوز) که به نظر می‌رسد همه چیز را کنترل می‌کند.

اما فیلم سعی دارد دو فضا را در کنار هم قرار دهد و وزنه را به طرف فضای متمدن سنگین نمی‌کند. در فضای متمدن که «دریم لند» (سرزمین رویایی؛ لقب آمریکا) نام دارد، تنها چیزی که وجود ندارد «آزادی» است؛ در حالی که به نظر می‌رسد انسان‌ها برای رسیدن به آزادی و انجام هر چه آن که دوست دارند به «دریم لند» آمده‌اند.

در دریم لند مواد مخدر به شهروندان داده می‌شود و شخصیت اصلی فیلم به نام آرلن- که دختر جسوری است- پس از مصرف آن، در سکانسی رویایی به جهان غیرمتمدن می‌رود و در آنجا با مردی اصالتاً اهل کوبا آشنا می‌شود و عشقی شکل می‌گیرد. باقی فیلم نبرد درونی این شخصیت زن است بین دو دنیا: دنیای متمدن با وعده‌های خاص خود یا عشقی آزاد و وحشی در خارج از چارچوب‌های جاری.

در انتها زن بر علیه نظم ظاهری دریم لند می‌شورد و دنیای آزاد را با همه وحشی‌گری‌هایش ترجیح می‌دهد، هرچند به نظر می‌رسد مرد کوبایی هم تغییر کرده و دست از وحشی‌گری‌های خود برداشته است.

فیلم اما در خلق این لایه‌های نمادین موفق نیست و بیشتر به تقلیدی شبیه شده است از فیلم موفق «مدمکس»، که غالباً در بیابان می‌گذرد با چشم‌اندازهایی که سینمای وسترن و به ویژه وسترن‌های اسپاگتی سرجیو لئونه را به خاطر می‌آورد.

فیلمساز به قدری درگیر فرم و نماهای زیباست که از فیلمنامه غافل می‌شود و روند فیلم - به ویژه در ابتدا و همین طور نزدیک به انتها - تقریباً جذابیتی ندارد و نمی‌تواند تماشاگر را با خودش همراه کند. فاصله‌گذاری از شخصیت‌ها - که عامدانه صورت گرفته - به قدری است که ما دیگر آنها را حس نمی‌کنیم و علاقه‌ای به سرنوشت آنها نداریم. در حالی که فیلم می‌تواند زودتر از پایان فعلی تمام شود و برخی از صحنه‌های آن بی‌دلیل طولانی می‌شوند.

در عین حال نمادپردازی‌ها- از جمله استفاده از پرچم آمریکا و پازلی از نقشه آمریکا که ناقص است و شخصیت دیوانه فیلم می‌خواهد کاملش کند- در نهایت راه به جایی نمی برد و در میان علاقه زیاد فیلمساز در نمایش خشونت گم می‌شود. فیلم چندین صحنه مشمئزکننده دارد که تماشای آن آزارنده است. در حالی که استفاده از خشونت در فیلم قبلی، با فضایی فانتزی و حتی کمدی می‌آمیخت و معنا داشت؛ این جا اما نمایش جزئیات مهوعی از وحشی‌گری، هیچ دلیل و منطق خاصی ندارد، جز احتمالاً علاقه فیلمساز به سینمای وحشت. 

بسیاری از افراد نگران نوسانات آب ‌و هوایی و تاثیرات آن بر بدن هستند. پزشکان معتقدند بدن برای مقابله با این نوسانات به طور خودکار واکنش نشان می‌دهد و سعی می‌کند خود را با شرایط تطبیق دهد.

بدن هنگام افزایش شدید دما، از طریق جریان خون در سطح پوست سعی در ایجاد تعادل حرارتی بدن و کاهش فشار خون می‌کند. این امر در افراد سالم کوچکترین مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما افرادی که فشار خون پایین دارند ممکن است در پی تغییرات ناگهانی آب‌وهوایی دچار سرگیجه شوند.

پزشکان معتقدند افرادی که دچار مشکلات قلبی-عروقی هستند نباید از این نوسانات حرارتی ترسی به خود راه دهند. اما ممکن است در صورت تشدید نوسانات فشارخون و ضربان قلب افزایش یابد که البته این امر مشکل حادی ایجاد نخواهد کرد. همچنین بیماران قلبی هنگام بروز این تغییرات لازم نیست فعالیت‌های بدنی خود را متوقف کنند.

تعرق کافی

در اصل انسان می‌تواند به‌خوبی با درجه حرارت بالا مقابله کند. برای مثال بدن با عمل تعریق گرما را دفع می‌کند. آب و نمکی که از طریق تعریق از بدن خارج می‌شود تلاشی است که بدن برای ایجاد تعادل حرارت در بدن انجام می‌دهد.

ما بسیاری از کارها را به طور ناخودآگاه درست انجام می‌دهیم. هنگامی که گرم می‌شود به سایه پناه می‌بریم یا کلاهی سایبان‌دار به سر می‌گذاریم و وقتی زیاد عرق می‌کنیم، آب بیشتری هم می‌نوشیم. این روش‌ها از گرمای بیش از حد بدن جلوگیری می‌کنند.

آیا روش خاصی برای مقابله با گرما پس از گذران یک دوره سرما وجود دارد؟ در این شرایط توصیه می‌شود در صورت بی‌حالی و خستگی از میزان تحرک کاسته شود.

تاثیر نوسانات بر خلق ‌و خو

بسیاری از افراد نسبت به برخی تغییرات آب‌و‌هوایی حساس هستند: سردرد، میگرن، خستگی و رخوت، درد مفاصل و اختلال خواب از مواردی هستند که هنگام گرما بروز می‌کنند.

بر اساس بررسی‌های انجام شده روزهای گرم و مرطوب ، بیشترین تأثیر را بر اخلاق و رفتار انسانها دارند. میزان خشونت، واکنش نسبت به محیط اطراف و تحریک پذیری در روزهای گرم بیشتر است . این در حالی است که در روزهای خنک تر که رطوبت هوا کمتر باشد هوشیاری و فعالیت روزانه افراد تشدید شده و افراد نسبت به دیگران رفتار بهتری خواهند داشت.

جالب است بدانید تغییرات آب و هوا می‌تواند رژیم غذایی افراد را نیز تحت تآثیر قرار دهد . وقتی هوای سرد و بارانی است اغلب افراد ترجیح می‌دهند غذاهای گرم حاوی کربوهیدرات را در برنامه غذایی روزانه خود قرار دهند. در این روزها مصرف این گروه از غذاها در میان افراد افزایش می‌یابد . در حالی‌که طی روزهای گرم و تابستانی تمایل افراد به خوردن غذاهای خام ، میوه و سبزی‌ها بیشتر است.

شاید تا چند سال پیش کسی فکرش را هم نمی‌کرد که روزی روبات‌ها​ در یک مسابقه زیبایی انسان ها داوری کنند. اما به نوشته سایت میرور، اکنون این اتفاق افتاده است و ۶ روبات هوشمند، در مسابقه ای که توسط یک سایت تخصصی زیبایی برگزار شده است زیبایی شرکت کنندگان در این رقابت را به داوری نشسته‌اند.

آنطور که سجی لازارو، در وبسایت آبزرور می‌نویسد‌ برای شرکت در این مسابقه ۶۰۰۰ عکس سلفی آپلود شده است. عکس هایی که پیشتر تاکید شده بود در آنها باید صورت شرکت کننده بدون عینک و آرایش باشد و حتی داشتن موی صورت(ریش و سبیل) هم ممنوع بود.

شرکت‌کنندگان زن و مرد در گروههای جداگانه و در ۵ گروه سنی با هم رقابت کردند. جوانترین گروه سنی ۱۸ تا ۲۹ سال و مسن‌ترین آنها ۶۰ تا ۶۹ سال در نظر گرفته شد و در پایان نیز روبات های داور در هر گروه سنی بین ۳ تا ۵ نفر را به عنوان برنده انتخاب کردند.

آنطور که آلکس ژاورونکف یکی از مدیران شرکت های حامی سایت برگزارکننده این مسابقات به آبزرور گفته نتایج این رقابت برای آنها غافلگیر کننده بوده است:

« برخی از کسانی که در مسابقه شرکت کرده بودند از نظر من از برندگان زیباتر بودند ولی به نظر می‌رسد وقتی ما انسانها می‌خواهیم زیباترین‌ها را انتخاب کنیم تمایل های شخصی‌مان بیشتر در گزینشمان دخالت دارند.»

۶ رباتی که در این رقابت داوری کردند به نحوی برنامه ریزی شده بودند که بتوانند چین و چروک های صورت را تشخیص دهند، رنگ پوست و تقارن چهره را بررسی نمایند و فاکتورهایی دیگری را هم در زمینه زیبایی مورد تجریه و تحلیل قرار دهند.

تحقیقات نشان می دهد که یک دهم طبیعت بکر جهان در دو دهه گذشته نیست و نابود شده است.

آنها در نشریه "کارنت بیولوژی" استدلال می کنند که نواحی طبیعی علیرغم ارزش اکولوژیک و فرهنگی در موافقتنامه های بین المللی محافظت از حیات وحش نادیده گرفته می شوند.

منظور دانشمندان از طبیعت خالص سرزمین های مبرا از دستکاری گسترده توسط بشر مثل خانه سازی، توسعه و صنعت است.

بخش اعظم این فضاهای بکر در آمریکای شمالی، شمال آسیا، شمال آفریقا و استرالیا قرار دارد.

این مناطق اغلب سکونتگاه بومیان کهن جهان و همچنین گیاهان و حیوانات در معرض خطر است.

جیمز واتسون از دانشگاه کوئینزلند استرالیا و انجمن محافظت از حیات وحش آمریکا در نیویورک گفت که نواحی بکر جهان کاملا در سیاستگذاری های زیست محیطی نادیده گرفته می شوند.

او گفت:‌ "سازوکارهای سیاستگذاری بین المللی باید اقدامات لازم برای حفظ طبیعت خالص پیش از آنکه دیر شود را تشخیص دهد. ما احتمالا یک تا دو دهه برای وارونه کردن این روند وقت داریم."

طبیعی سازی

این یافته ها بر نقشه تازه نواحی بکر در اطراف جهان و مقایسه آن با نقشه مشابهی که در اوایل دهه ۱۹۹۰ تهیه شده بود استوار است.

براساس این نقشه ها تخمین زده می شود که حدود ۳.۳ میلیون کیلومتر مربع (تقریبا ۱۰ درصد) از طبیعت خالص جهان در این فاصله از میان رفته است.

محققان می گویند که تمامی نواحی دارای طبیعت خالص، صرف‌نظر از ابعاد، باید فورا برای اعمال تدابیر محافظتی ارزیابی شود.

آنها استدلال می کنند که در غیراین صورت همه تلاش ها برای بازگرداندن سرزمین ها به حالت اولیه طبیعی بی نتیجه خواهد بود.

توز فان نوردویک، مدیر تعامل و علوم در موسسه ارت‌واچ‌(اروپا)، گفت که تحقیقات تازه موید یک روند نگران کننده است که بر زندگی همه ما تاثیر می گذارد.

او گفت:‌ "در اروپا ما بیشتر طبیعت بکر را خیلی پیش از سال ۱۹۹۰ از دست دادیم."

او گفت که همه ما مشترکا مسئول اصلی این نابودی در اطراف جهان هستیم - استفاده غیرقابل دوام از زمین، به خصوص برای کشاورزی.

اما به گفته او خبر خوب این است که اکنون فرصت های بیشتری نسبت به گذشته وجود دارد.

او افزود: "ما فورا باید این فرصت ها را برای حفظ طبیعت خالص و یک تنوع غنی زیستی در آغوش بگیریم."

مایک بارت از شعبه بریتانیایی صندوق حیات وحش جهانی گفت که ابعاد نابودی طبیعت بکر دارای تبعات ناگواری است.

او گفت:‌ "همانطور که به نظر می رسد درحال ورود به عصر آنتروپوسین هستیم، این گزارش بیش از پیش تاثیر عظیم انسان و آثار آن بر حیات وحش و مردم را نشان می دهد."

آنترپوسین به عصر کنونی زمین شناسی، دوره ای که فعالیت انسانی نیروی اصلی نفوذ در آب و هوا و محیط زیست به حساب می آید، گفته می شود.

روش‌های علمی که قادر به ریشه‌کن کردن آفت‌ها یا عوض کردن توانایی پشه‌های ناقل بیماری‌های مسری و خطرناک هستند در حال افزایش‌اند. اما این پیشرفت‌ها پرسش‌های جدی را درباره اخلاق علم برانگیخته است. آیا انسان‌ها اجازه دارند برای همیشه طبیعت را دگرگون کنند؟

به گزارش خبرگزاری فرانسه، رشد روزافزون فناوری تغییر ژنتیکی در موجودات با دستکاری دی‌ان‌ای آنها، نه تنها موضوع بحث محافل علمی است بلکه مورد توجه دوستدارن محیط زیست هم قرار گرفته است.

یکی از بحث‌انگیزترین انواع این نوع تحقیق، «تحریک ژن» نام دارد که با مهندسی ژنتیک ژن‌های ناقل از والدین به بچه‌ها را در حیوانات تغییر می‌دهد و به این ترتیب یک تغییر سریع در گونه آن جاندار به‌وجود می‌آید.

برای نمونه در یکی از این تحقیقات، دستکاری ژنتیکی باعث شده که همه موش‌های به‌دنیا آمده در یک جزیره، نر باشند. به این ترتیب نسل موش‌ها در این جزیره در یک نسل منقرض خواهد شد.

مثال دیگر حفظ پرنده‌های در حال انقراض در جزایر هاوایی است. این کار توسط دستکاری ژنتیکی پشه‌های حامل مالاریای پرندگان انجام می‌شود. مهندسی ژنتیک امکان انتقال این بیماری را از این پشه‌ها می‌گیرد.

طرفداران دستکاری ژنتیکی عقیده دارند که این کار جلوی سمپاشی‌های منجر به تخریب محیط زیست را می‌گیرد و بهترین روش مقابله با جانداران مهاجم و خطرناک است. اما مخالفان می‌گویند که این کارها، با دست بردن در چرخه اکوسیستم، چهره زندگی در کره زمین را برای همیشه تغییر می‌دهد. آنها می‌گویند که این تغییرات هیچ راه بازگشتی ندارد.

دکتر کوین اسولت، استاد دانشگاه ام‌آی تی در آمریکا و یکی از دانشمندان طرفدار دستکاری ژنتیکی می‌گوید: «به عنوان دانشمندی که در این زمینه کار کرده است، به طور ویژه‌ای نگران هستم چرا که ما دانشمندان از نظر اخلاقی مسئول نتایج کارمان هستیم.»

وی عقیده دارد که هر گونه تغییر ژنتیکی یا هر فناوری که منجر به تغییر محیط زیست در آزمایشگاه شود اول باید برای عموم اعلام شود. او می‌گوید: «اگر چیزی در آزمایشگاه اشتباه از کار دربیاید، افراد بیرون آزمایشگاه هم تحت تاثیر قرار می‌گیرند. این به این معناست که اگر کاری پشت درهای بسته آزمایشگاه انجام شود، همانطور که روش سنتی در علم است، به مردمی که نتایج این آزمایش‌های ممکن است بر آنها اثر گذارد، اجازه صحبت و تصمیم‌گیری داده نمی‌شود.»

اما دانشمندان دیگر لزوما اینطور فکر نمی‌کنند. کریس فارمر، مدیر برنامه حفظ پرندگان هاوایی می‌گوید: «یکی از ترسناک‌ترین کارهای کار کردن در منطقه حفاظت شده هاوایی این است که هیچ راه دیگری برای نجات این پرندگان از بیماری مالاریا وجود ندارد.» ۳۸ گونه پرنده در این جزایر در اثر بیماری مالاریا از بین رفته‌اند و نسل ۲۱ گونه دیگر از ۳۲ گونه باقی مانده، به شدت در خطر است. فارمر عقیده دارد که عدم استفاده از فناوری‌های تازه، باعث انقراض نسل این پرندگان می‌شود.